Xaltîka Zînê

Yazan: Dilara K. Tüfekçioğlu
Çeviren: Ronayi Önen

2005

Çiğdem Yerlikaya, 2005, Stüdyo Drama

Cîraneke me hebû, hevala diya min, pirîcar dihate mala me bi dayika min re diaxivî. Jinek Kurd ji Xarpêtê, Xaltîka Zînê, li cem jin û mêrekî xwedî sê zarok dixebitî. Dê û bavê mêrik jî bi wan re dijîyan. Jineke xwîngerm û gelekî jêhatî bû. Xwarinên nuwaze çedikir. Xalîçe radiçand, tejik radiçand. Xanî dikir weke kulîlkekê. Çûna mala wan bi mevantî pir xweş bû; her dem bêhna misk û ambere ji dihat, min qet nedixwest ez biçim mala xwe, diya min dihat az bi zorê dibirim malê.

Zele veya Ülkemizden Bir Kadınının Çok Bilinen Hikayesi

Dilara K. Tüfekçioğlu

2005

Çiğdem Yerlikaya,
Zele'nin öyküsünü anlatıyor.

Bir komşumuz vardı, annemin arkadaşı,  sık sık bize gelir annemle  dertleşirdi. Elazığlı bir Kürt kadını, Zeliş Teyze… 

Üç çocuklu bir karı kocanın yanında çalışırdı. Evde adamın anne ve babası da vardı. 

Sevgi dolu, müthiş becerikli bir kadındı. 

Harika yemekler yapardı. 

Halı dokurdu, kilim dokurdu. Çiçek gibi yapardı  evi. 

Oraya misafir  gitmek müthiş bir şeydi; mis gibi kokardı ev, hep orada kalmak isterdim, inan olsun eve gitmek istemezdim, annem gelir zorla götürürdü beni.

Herkese o bakardı, gece gündüz durmadan çalışırdı.